Satır aralarına sığmayan hayallerim
kan ağlıyor şimdilerde..
Düşündükçe kalemim kanıyor,
Pıhtılaşan yaralara gömülüyor kelimelerim.
İçime akıttığım mürekkep zerrecikleri azarlıyor bu monotonluğu,
-Uç sen de uç, intihar bir göz yaşı uzaklığında!
Korkma intihar faslı senaryo gereği..
Sadece öleceksin hayallerinle yaşamak için.
“Nasıl bir vuslattır bu,
uçuruma sevdalı..
Uçurum ona..”
Ölmenin kıyısında ölüm diliyor şuan nefesim..
Her soluk alışım bir yalvarış, yakarış..
Uçuruma sevdam ölüme bağımlılığımdandır.
Bilirim,
Ölüm bir sendrom,
raks ederken onla
yaşamayı hiç düşünmem,
ölürüm!
Satır aralarına sığmayan hayallerim
kan kokuyor şimdilerde..
Bozulmuş bekareti ölümle gülüşürken...
(17/03/2010)
Çekdar ÖzerKayıt Tarihi : 22.6.2010 15:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!