Sessizce çıktı kadın aralık pencereden
Ne gelirken gören olmuştu,ne de giderken.
İstediği sadece tutunmaktı hayata
Daima uçurum kıyısındaki bir çiçek kadar
Bağlandığı,ona hep çelme takmış yalana.
Çelişkileri vardı, hayal kırıklıkları hatta
Son yaklaşırken her gün
Bürünüyordu kat kat pişmanlıklara.
İstediği, en azından gitmeden bir tek defa
Kandırmaktı dünyayı, sadece bir tek defa.
Son oyunu da yine ne yazık dünya kazandı.
Geriye kırık bir kalp, ağarmış saçlar
Ve hüzün kaldı,uçuruma düşen
Çiçeğinin ardından.....
Sulayamadı da bu defa gözyaşlarıyla
Çünkü düğümlenmişti boğazına tüm yarınları.
Kayıt Tarihi : 2.6.2007 02:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuray Şaşihüseyinoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/02/ucurum-60.jpg)
Fazla söz fazla geklir. 10
En çarpıcı mısralar bence:
Son oyunu da yine ne yazık dünya kazandı.
Geriye kırık bir kalp, ağarmış saçlar
Ve hüzün kaldı,uçuruma düşen
Çiçeğinin ardından.....
Gönülden dostluğumu sunuyorum. Kabul buyurunuz lütfen.
Saygılar...
Saygılarımla
Adnan Yılmaz
TÜM YORUMLAR (13)