Uçurum Şiiri - Birol Türk

bir uçurumun kenarındayım
batan akşam güneşinin ışıkları vuruyor yüzüme
hafiften bir esin ti sarıyor bedenimi
hatıralar beliriyor gözlerim de
bir film şeridigibi adeta
kendimi oynadığım birfilmi izlermiş cesine

karanlık çöküyor usul usul
biraz ilerki yolda lambalar çoktan yanmış
yıldızlar görünmeye başladı gök kubbede
rüzgar birazdaha fazla esiyor şimdi
uzaklarda dizili dağların
karanlıksüliyetivar gözlerimin önün de
içimden korkuları atalı cok olmuş
kaybedecek daha neyim varki
yaşamın acımasızlığına yenik düşmüşüm
ve kaybetmediğim tek birşey varki
oda benim dürüslüğüm