Uçurum... Şiiri - Ulvi Ziya

Karanlık ortasında her köşeden bir enîn
Yükselir kimse duymaz; sesler kısık,sözler boş...
Kim sorumlu bilinmez,suç birlikte gidenin
Civanmert yol gösteren bulursan,onunla koş...

Kime güvensek acep,kılavuzlar zedeli
Her kılavuz bir karga,para hırsı güdeli...
Yürüttüler,yürüdük,bir de baktık uçurum
Kuşatır çevremizi; dibi çamurlu,selli...

Mâzî sızıp dökülmüş,avcumuzdan,su gibi...
Güvenilmez bir âtî ölüm korkusu gibi...
Ümidimiz çırpınır çilelerin ağında;
Ömürden nasîbimiz,yaşam tortusu gibi...