Uçurum Şiiri - Esmanaz Kaya

Uçurum muydu kötü olan,
Uçsuz bucaksız boşluk mu,
Siyahlar içinde düşüyorum,
Nerede olduğumu bilmiyorum.

Belki bulmaya gelir biri beni,
Kurtarır beni bu karanlıktan,
Ya da hiç gelmez o kişi,
Bırakır beni bu siyahlıkta.

Sandığımdan daha soğuk burası,
Düşüncelerim buz tutuyor,
Hayallerim ölüyor,
Bense arkadan gözü yaşlı seyirci kalıyorum.

Şimdi gözlerimi açtım,
Bir uçurum kenarındayım,
Üstümde kar gibi beyaz elbiseyle,
Gözlerimde gölgelenmiş hüzünle.