Uçurum Şiiri - Dilara Gün

Yürüyorum önümü görmeden,
Bir uçurumun başında,
Seninle olmanın hayallerini kuruyorum.
Belki de seni bana,
Beni sana, yakınlaştıracak tek şey,
Uçurumun sessiz dalgalanan denizi...

Mısralarıma sığmayan,
Gözlerinle okunan,
Sen ve tek sen diye haykıran,
Bir şahısın silueti gözlerin önüne geliyor.
Belki bir umut yeşeriyor ardından,
Gitme! Diye telafuz ediyor,
Ama sönen mumun ardından,
Siluet kayboluyor ve sen,
Çoktan mavilerin derinlerindesin...