Uçurum Şiiri - Nagihan Kutlu

Öyle bir an gelir ki insan boşlukla baş başa kalır. ne hissettiğinin ne düşündüğünün farkında bile değildir
bütün uzuvlarını uyuşmuş hisseder
hiçbir şey ona ait değilmiş gibi hiçbir şeye ait değilmiş gibi.
Dünyaya ve kadere hem kırgındır hem de kızgın. beyninde düşünceler hüküm ederken onlara "sus!" bile diyemez.
gecenin ağırlığı da üstüne çöker,
yol bulmaya çalışırken uçurum kenarına gelir
artık onun için orası sondur ama bilmez ki insan her son bir başlangıçtır.
Peki o uçurum son mu olacak yoksa bir başlangıç mı? Meçhul...