Uçurum Şiiri - Hasan Okursoy

UÇURUM

Kim özlemez gençliğini?
Çocukluğunu ana kucağını
Bursa bıçağında
Gülen delikanlı yüzünü

O günlere
Konmaz noktalar
Düşer yollara
Dünden kalanlar

Şimdi yanar elinde
Küçük anılar
Saçaklardan
Düşer damlalar

Kanar eylül
Koşar sonbahar
Bir de kış
Ve konuşur bahar

Bahçende sardunya
Dört mevsim
Yeşil yeşil baksa da
O günleri arar

Artık geçti ömrün
Gidilmez dağ ardına
Ocakta dursa da korun
Kalır yalnızlığında

Uçan kuşa
Sözün geçmez taşa
Zonklar sabah akşam
Böğründe bir yara

Çarpıp durma her yerde
Çocukluğundaki çaput topa
Oyunların teper içinde
Karanlık olmaz onda

Aldanmaz zaman
Saklandığın köprü altında
Telaşın soluyup dursa da
Yüreğin titrer ucunda

Herkes gidince
Bakarsın yüzünde
Uçurum üşür
Kalırsın yalnızlığında

Hasan OKURSOY