Uçurum Şiiri - Aylin Müftüler

Günahın kıyısına kadar gelmişim
Ha düştüm ha düşecem
Sağduyu sağımda
Körkuyu solumda…
Yok ben sıratta inecem
Desem olmaz mı?
Aklımla yüreğim
Bir seferlik olsun barışamaz mı?

Beynimin içine tıkılanlar,
Yerleştirilmeden üstünkörü,
Kafamın içine zorla sokuşturulanlar;
“Hanımefendisin diyor,
Bozulmaz ezberlenmiş kurallar…”

Yaşarken yüreğime yerleşenler,
Hem de içime sinerek ve ütülü,
Hazmede hazmede öğrenilenler;
“Fırlamanın tekisin işte diyor,
Aklına eseni yaptıkça mutlusun
Bırak ne derse desin eller…”

Ne halt edeceğimi bilmeden
Öyle ruhsuz duruyorum,
Günah diye direttikleri,
Belki de sevap olduğunu bilmedikleri
O uçurumun kıyısında…
Ya ölmeden,yaşadım diyecem
Ya da yaşamadan,ölecem..
Ve yine ne halt edeceğimi bilmeden…

(Yüreğime Dokun kitabımdan)