Uçurum Şiiri - Zeki Bilgin

Denizi doldurmuşlar bir bardağa
Dalgalanamıyor
Taşıyor ama kurtulamıyor
Yatağını da unutmuş
Arayıp da bulamıyor

Ne balıklar, ne yosunlar
Ne de uçsuz bucaksızlıklar
Hepsinden öksüz
Hepsine özlem ateşi
Kavuruyor onu

Yabancılaşıyor kendi doğasına
Bir başka dünyada
Bardağı belletmişler ona
“Yaşa! ” diye
O da yapamıyor ve değiştiremiyor
Sürükleniyor

Bağlamışlar her damlacığını
Kıramıyor kırılıyor
Tanecikler yitiriyor
Yeter diyor bağırıyor
Kendi bile duyamıyor
Tükeniyor

Düşü başka kendi başka
Aşamıyor...