Uçurum Şiiri - Savaş Sezai

aşıklar peşime düşsün
ve yalnızlıklar...
yeni oluşan bir çığ
uçurumdan atsın beni
ki uğulduyarak dönen dünya
uçurumun ta kendisi değilmiki zaten
ıslığını bir çığlık gibi
incelten tipi
geçmişimi kar sessizliğiyle
örtüyor zihrimde
anılarım buz tutuyor
aşklarım kar yangını
ve ömrüm
ömrüm demir kapıların üstünde
eriyen bir kar tanesi
birde rüzgar
bir uçurumdan atsın beni
atsınki gün doğumundan
çekip gideyim sevgilinin gül bahçesine
tamda çiçekleri sulama vakti...