Uçurtmanın Sevdası Şiiri - İrfan Öztürk

ilk dayağımı soba maşasından yedim

hep annemi kullanırdı

beni dövmek için

henüz üç yaşımdaydım

hem cinlere inanırdım

hem perilere

oklavanın hamur açmak için kullanıldığını öğrendiğimde

dört olmuştum...

ilkokulda kurdeleyi en geç ben taktım

ve külâhını daha çok sevdim

dondurmadan

bir de okumayı

okuldan.

ben hep cumayı sevdim

ve pazar akşamları başlardı

pazartesi nefretim...

umutlarım oldu gençlik yıllarımda

sevdalarım

ve ithal hayallerim

yerli gecelerde

muhacir oldum

ayrılıkperver

bir tadımlık aşkların

fırtına ülkesine...

ormanlara gebe bir fidan oldum

meyvelere gebe bir tohum

toprağın kudretini taşıdım omuzlarımda

yoruldum...

yaşımın sayımına

abaküslerin yetmediği yıllar geldiğinde

kendini okyanus sanan bir damlanın

bardaktaki hayal kırıklığıydı

aklımın uçurtması

ve yağan bulutlardı

uçurtmanın sevdası...