Uçurtmamın ipi koptu.
Ellerim, nasıl da boş kaldı,
Aniden..
Omuzlarımda tonlarca yük,
Bacaklarım çözüldü,
Hiç direnmeden.
Onca emek..
Yıllar..
Bir anda.
Aslında,
Nasıl da,
Dikkatle seçmiştim ipini.
Tutunsam adım adım çıkarırdı beni,
Gökyüzüne uzanan,
Merdiven gibi.
Ya da,
Alırdı,
Bilmediğim diyarlara,
Hayallerim gibi.
Bu kadar mı kırılgandı
Uçurtmamın ipi.
Niye koptu,
Neyi yapamadım,
Anlamadım.
Peşinden gitsem mi,acaba,
Alsam getirsem.
Olur mu yine,
Eskisi gibi.
Yine süzülür mü gökyüzünde,
Uçurtmam uçar mı yine.
(2007)
Ayhan KibarKayıt Tarihi : 25.7.2007 08:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
uçurtma, uçmak

Aldımadan dünyaya
Başına buyruk
Salına salına iki yana
Süzülürdü sülün kuyruk
Anlayamadım birden
Kaçıverdi elimden
Uçurtmamın ipi
Hayallerim gibi
Çakıldı yere
Tamir edemez hiç kimse
Kırıldı gururu bir kere.
SEVGİLERİMLE
İNCİ GERMENLİLER
TÜM YORUMLAR (1)