Uçurtmamin ipi Koptu - Engin Demirci - w ...

Seçilmiş düşüncem ve dualarımdın oysa
sevgimize göz koydu haydut benlikler
neden biz?

Neden sen? ...

neden şimdi mil çelildi gülüşümüze
ölüm gerçeğiyle baş etmeliyim
karanlığa yazılmış, hayata eklenen günlükte
güncel kılınan ambalajlı mutluluklar
dönüşüm yolum seküler hayaller,
giden hayaller seyirlik bir dünya,
anlatacağım tefekkürün bana doğumunu

deva sunmayı öğrenecek duaların nefes oldukça
gidişin içindeki dönüşümlerle,
delilik ve gizemlerinle giderken
onulmaz yaralara inat üşümüyorum
çok uzun sürmeyecek incinişi yaşananların
ama karşı karşıyayız doğar doğmaz
insan saygınlığına inanarak
umutsuzluk ve umut arasında
hangi sokak çocuğuyum

uçurtmamın ip koptu
herşey kaçtı gidişinin gölgesinde akıp gitti
büyük yorgunluk sen yoksun
ama ben hala boşuna çırpınıyorum
bir kadın beni izliyor ve ben sustum yalnızlığa
sarsılana dek yürüyeceğim ölümün patikalrında
gizemli gözler seçtiysede kopuyor çarpışmalarım
gündüzdün sona erdi gecelerim
filizlenen bir besmelem vardı

alnına ruhumdan soluk soluğa dualaşan
sarsıldıkça senin adını söyledi çığ gibi
hiçlik olduğumu fısıldadın
ama sen ey sevgili toprağıma kökdün
bulanık bir düş tümüyle örtüyor..
Sen olacakasın esintisinde koku mezartaşıma
her rüzgar estiğinde yorgun gökyüzüne inat uzanmışım
tek başıma gülümseyiştir birisinin
incindikçe ölen başını sallıyorsun
besmelesiz silkiniyorsun her gecene, sabahsız

ama sanki yokmuşcasına zorluyor rüyalarım
şeytana inat imssak vaktini bulurum sende
inanışım biçimlenir, değilmişcesine inat
çoğul anlamlar üretirsin, betimlenirken zikrimde
doğanın sözsel vaktinde netleşirsin,
bir anlam gözüküp geçiveren bir kavram
bir görünüm kuş sesinde, güneşle göze çarpıveren
kocaman dünyamı küçülttü
tanyeri süzüldükçe dua’larıma
işte bu yaratanın sevdirmesi
temsilim olmasadanetameli gerekçelerim var
edebi biçimimde reddi başlıyor hayatın
akla vuran halleri var vasıfsızım güne
bir yabancılaşma boyutunu yeğlemiş nefsim
günahla dalga geçen tavrım öndedir
tarzımı kulluğa yeğlemedimki
başka bir ünvana şairliğim..

Dünyana karşı kalfa dualarım
nedeni yayılmış bri yabancılaşma boyutum
özlemim saklı yaşam yaşam tarzımda
yerleşik düzenime inat, kopmayı ve göçmeyi isteyen ruhumla
başarmış olmalı gözlerım seccademe dökülen
toprak çiçek rüzgarlarıma yağmur gibi doğsamda.

Yakın temasım yaşamayı yeğlesede
aklımda bir şair nefsimde zorbayım sana
dışavurumcu bir tutumla yazıyorum kusurumu hayata
tıpkı anlatılan tansığıma vuran hallerim
kalbe vuran hallerimle betimlemeyi bulacağım
aslolanın akla iş edinmiş çekincesiyim.
Olmadan edemiyor insan,
biçimim yokmuşçasına davud-i oruçta

ölüm belirginleşti bulacağıma inanıyorsam
eli tanımayan bir oluşta belirginleşiyor komşu duygularım
sebebim oldun bu arayışla birimiz ölene dek
zen bakışın egemen yeşeren şiirimde
niyetim söyleşi edasında tadını hissetti dualarının
ruhumun yamaçlarına iniyor akrabalığın
düşlerim uyanıyor yalınlığında,ısrarla seçilmişlerden
vazgeçmek mümkünmü? Hikmetli söyleşisin.
Neki hiç olan benlikte yokmuşçasına

düşünce ile seccadem arasında zikirsin
özde birbirinden ayrılmayan besmelesin
ilhamı hasret düşünceme soyut günahımda aranansın
ayrılamadığım toprak gibisin hallerimde
kusurum yabancılaşman uyumla
inanışına biçimlenen tevekkülüm
hiç bir kastım olmasada hasretine
yokmuşcasına arınan anlamlar üretirsin.
Betimlemem o vakittir,
kuşluk vaktine inat sarsıcı bir derinliksin
sen nerdesin dercesine davalaştı..
Elimden kopan avucumdan akanlara inat
akla kara arasında netleşiyorum şahlaşan nefsimde
yüreğime aldıklarım aklıma zifir olmuş zikrimde
nefsime uşaklığım semalarda, bir uçurtmanın ipi koptu
belli belirsiz bir yerde düşecek belkide al kanlar içine

mühürlendi avuçlarımdaki sıcaklık abdest alırcasına ölüme sadakatine kefil besmele
ama uçurtmamın ipi koptu, bende değil artık senlik
pencerene göğe bakmada derinlerden geceyi okurken
güneşin bolluğu heyecanlandırır
canbazımı gelmiş buldum, tedirgin kaygılarım
bir şeyler söyleyemez, özel diyoruz ben sorgusuna

taşınanlara çağrılmayan iç içe yoğrulmuşlar
ikindi vakti geçti, avucuma dönüyor akşam
gül kokusunu verende sendin..

En mahrem haller okumaya koyulduğum duaya
yolculuk insandaki kadim çürüme eğilimine panzehir
batan güneşlere gülüşümüz, cesaret istiyoruz sevgiye
hayli önemli gidişler ve dönüşler, fark ettiğimiz ilk şey
seyahatimde biriken yaşadığım değil
henüz yaz(a) madığım,yaşa(ya) madığımız şeylerdi dua
dökülüp saçılmaz siperlerimden,
hafifletmiyor sağırlaşıyorum bilincim,
belleğe dua göndermelerim gelişkin,
koyu bir cezbe hali doğuyor

saklanan yitik vakit içimde ölümlerin derinlerinde bilincim belleğe dua göndermelerim gelişkin
söz düşüyor, uçurtmamın peşinde
titreyen şafak vaktinde, koyu bir cezbe hali doğuyor
saklanan yitik vakit içimde secde ediyor.
Zaman serde mürekkepleşiyor

an'ın ıtr-i bestesinde gelecek de kayıtlı bekler
geleceği inşa ediyor esasında dua alışkanlığım
bağımlıklık sen olmakla başladı ölüme

y.e.d.19:07..12.04.2008 engin.demirci.