İlk okul yıllarımda
Birkaç arkadaşımla
Uçurtma yaptık bana
İskeleti, kamıştan
Kuyruk ile gövdesi
Defter, kitap kabından
Koskoca bir uçurtmaydı
Herkesi kıskandıran
Çıktım köy bayırına
Rüzgar epey kuvvetli
Saldım usul usul
Yükseldi de yükseldi
Gelin gibi süzüldü
Ama rüzgarın gücü
Gittikçe şiddetlendi
Dayanmadı tabi ki
Koptu sonunda ipi
Uçurtmam yalpaladı
Sağa sola sallandı
Birden pike yaparak
Köy içine saplandı
Koştum buldum onu
Yüksek voltaj hattının
Tellerinde dolalı
Rüzgarla döndü durdu
Birdenbire tellerden
Kıvılcımlar saçıldı
Korkup kaçtım oradan
Uçurtmamı almadan
Aradan bir gün geçti
Babam beni çağırdı
Anlat bakalım dedi
Uçurtma senin miydi.?
Öğrenmişti besbelli
Evet dedim benimdi
Meğer benim uçurtmam
Trafoyu halletmiş
Şehirden ekip gelmiş
Arızayı gidermiş
Cezayı kesmiş gitmiş
Babam fakir haliyle
O cezayı ödemiş
Bu beni çok etkiledi
Asla hiç unutmadım
Bu yaşıma kadar da
Uçurtma uçurmadım
Nerde uçurtma görsem
Hep bunu hatırlarım
Hala babacığımın
Parasına yanarım…
Halim AKIN
17 Ekim 2009 16.30 - İZMİR
Kayıt Tarihi : 17.10.2009 16:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler, kardeş.
Bir çoğumuzun belki uçurtma değil ama yüreklerimizde yer eden o kadar çok anısı vardır ki.
Benim de bez bebeğim geldi birden aklıma.Adı Zeynep. Onu yolda yürürken bir logara düşürdüğümü anımsadım.Ne çok ağlamıştım.Adeta yas tutmuştum onun için.Bir daha da hiç bir oyuncak bebeğime o sevgiyi gösteremedim. O günden bu yana Zeynep ismi çok özeldir.Çok isevdiğim bir isimdir
Anlıyorum seni ve kutluyorum.
Sevgiyle kal.
Savrulurken rüzgarın kanatlarıyla
Aldırmadan dünyaya
Başına buyruk
Salına salına iki yana
Süzülürdü sülün kuyruk
Anlayamadım birden
Kaçıverdi elimden
Uçurtmamın ipi
Hayallerim gibi
Çakıldı yere
Tamir edemez kimse
Kırıldı gururu bir kere.
İnci Germenliler
YÜREĞİNİZİ, EMEĞİNİZİ VE KALEMİNİZİ
KUTLARIM.AKICI BİR ANLATIMDI...GÜZELDİ...
KUTLARIM....10....+..ANTO
SEVGİLER.......
İNCİ GERMENLİLER
Tam Puan + Ant... Paylaşım için teşekkür ederim. Sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (21)