Gözlerine raslamaktan çekinir oldu yüreğim,yıldırımların dallarına kondurdum salıncağımı
Bıraktım ulaşılmazlığı uçurtmama,unutturuyorum kendimi de hayata
Tüm sermayem sol yanımda,ağlayan çocuk sesleri örtüyor üzerimi, yalnızken
Serçelerden birinin kanatlarının altına bıraktım bakışımı,damar damar çekiliyorum kendime
Aldım artık sesimi kalemimden,
Şimdi yine kulağım kapıda,çalmayı bekliyorum kalbini
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta