Uçurtmam Şiiri - Halil Topaç

Düşlerimin kendisi, hayallerimin süsü.
Çeyrek ömrün öyküsü, her çocuğun ülküsü.

Akşam olana kadar, bayırda ikimizdik.
Her rüzgâr estiğinde, nasıl da sevinirdik…

Nerdesin özlüyorum, renk cümbüşü uçurtmam.
Çocukluk arkadaşım, asla seni unutmam.

Masmavi gökyüzüne, her gün seni salarken
Seyrine bayılırdım, kuşlarla dans ederken.

Gün boyu eksilmiyor, o tebessüm yüzümden.
Hiç ayırmak istemem, gözümü gökyüzünden.

Ta akşamdan dört gözle her sabahı beklerken.
Seninle tez geçerdi, günü akşam ederken.

Şimdi oyunun adı, dört duvarda atari.
Yormayın saf zihnimi, rahat bırakın bari.

Ömrümün çeyreğine, arkadaştın uçurtmam.
Yaşattığın sevinci, cümleyle anlatamam.

Bir anlık geri verin, çocukluk günlerimi.
Bir anlık yaşayayım, zararsız düşlerimi.