Uçurtmalarıma N'ldu Şiiri - Leylanur Yücel

Nedir bu bitmek bilmeyen yazgı?
Hasetten bakışlar şimdi uçurtmalarımın üzerinde.
Uçurtmalarım,
En sebat göklerde.

Tanrım boğuluyorum bu tufanda
Yer, gök ruhuma nispet yapıyor
Ellerim beyaz ve soğuk şimdi
Bir hançer ruhuma ektiğim tohumları deliyor
Durdurmak lazım geliyor
Uzatıyorum ellerimi
Lakin ellerim soğuk
Tutmuyor...

Bir girizgah şimdi
Sanki toprak üzerime örtülü
Öyle ağır yüreğim
Taşıyamıyor, eziliyorum altında
Bir göz bakıyor uzaklardan
Derin...
Yüreğim ondan derin...

Çeviriyorum bakışlarımı kuşlara
Kanatları kırık nicelerinin
Tanrım ne kadar da benziyorum onlara
Uçmaya meyilli lakin kanatları kırık
Ne elzem umut onlara!..