Benim içinde yürüdüğüm bir dünya yok
İçimde yürüdüğüm bir dünya var
Gezegenler bir bir çarpışıyor
Ateş var
Ve nar ağaçları
İskeletler yok
Hiç oyun da
Uçurtmalar var sen gibi
Dokundukça beni sen yapıyor
Gece ve gündüzün
Heceleyerek birleşmesi gibi
Dehlizler yok
Şefkat yağmurları var
Sevecen sincaplar da
Hiç solgun yüzler yok
Hepsini o aynaya bakarken kırdım
Üşümek yok
Ben evimi yanardağın içine kurdum
Balyozlar yok
Benim resimlerim hep taze ve öyle kalacak
Ve uçurtmalarım da hiç gücenmeyecek
Kayıt Tarihi : 7.11.2013 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!