İnsan, sürekli bekler
Bazen küçük şeyleri, bazen büyük kişileri
Kimisi sevdiğini özler
Kimisi mutlu olmak ister
Bekleyenin her zaman bir umudu vardır
Umudu yiterse beklemeyi bırakır.
Beklemek bazılarında meslektir
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta