Uçurtmadan Çocuklar Şiiri - Gökçen Duran

Çocuğu kanatlandırdı martı gözleriyle
Kaf dağına doğru uçuruverdi
Arkalarından bir nehir boşaldı denize
Gülümsedi deniz çocukça bir muzurlukla
Esen rüzğarın elinde bir zenci çocuk
En az diğer uçurtmalar kadar
Uçuyordu masmavi gökyüzünde
Çocuk bu ya
Dalıverdi uçurtmadan çocuğa
Unuttu kanat çırpmayı ve kaf dağını
Ödünç kanatlar buraya kadar dedi Ona
Telaşla sarıldı uçurtma çocuğa
Sımsıcak bir tebessüm kapladı gökyüzünü
Koca bir denge kuruldu evrende
Siyah çocuğun kalbine bir beyaz çocuk doğdu
Beyaz çocuğun kalbinde bir siyah çocuk
Arka palanda insanın gen haritası
Perde arkasında bir insan
Yirmi üç çift kromozom