Uçurtma rüzgarı gibi
Kısa süreli
Oldukça güçlü,
Dağıtırken düşüncelerimi
Söneceğini zannettiğim
Kuytularda yüreğimin
Alevini körükledi
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
havalanma uçmma geridönme düşme ve yaşama süreçleri okuyucuya çok güzel ve derin aktarılmış tebrik ederim bana da beklerim...
Örtülmesi unutulmuş yaralarımızdan girer bazen,uçurtma rüzgarları.Mavilerde salınan uçurtma zamanlarına özlemimizi depreştirdiniz.İçizmizde uçurtma eskileri..eski yaralar.Saygılar.Hasan Tan
Şimdi rüzgar durdu,
Ağaçlara takıldı uçurtmam
Varlığını yokluğuyla ölçerken
Yüreğimde
Binlerce güvercin havalandı
Rüzgarından geriye
Bir kayıp duygusu kaldı
Düşerken
....hep böyle olmaz mı????
Ateş hiç sönmesin yüreğinizde..ve hep gülsün içinizdeki çocuk.görünmez yaralarımızsa hep vardır saklı bir yerlerimizde..Sevgilerimle Hatice Bediroğlu
Kutlarım Sevgili Didem..
Sevgiler..
hüzünün bile hüzünlendiği güzel bir şiir doğrusu. tebrikler. saygılarımla
evet şaire... umarım açılmıştır yelken yeni şiirlere
:-)
^^Uçurtma Zamanı
Uçurtma rüzgarı ^^
ne güzel imgeler,belki de ilk kez uçurtma zamanlarında ve uçurtma rüzgarlarla aramaya başladık kendimizi.çocuk duruluğumuzun kanatlı güzel atlarıydı rüzgarlar ve uçurtmalarımızı bindirdik,uçurtmalarımızla bindik onlara.
ne güçlü duygulardı onlar,ne şiddetli , ne denli özgür
ve ne kadar da çaresiz.
AŞK;aşk bu değil miydi?^^UÇURTMA ZAMANLARDA UÇURTMA RÜZGARLARA BİNMEK^^yani kuralsız,yani plansız,yani çıkarsız,yönsüz,cesur,deli,saf,çocuk 'musa gibi ateşi avuçlayıp ağzına atan'.yani uçurtma zamanlarda kanatlı rüzgar atlara binmek,hatta yere çakılacağını bilerek...bu ne güzel aşk anlatımı.
...............................
Bilmediğim hayallerim varmış,
Öğreniyordum
Öyle yabancıymışım ki yüreğimin sesine
Anlayamamıştım,
Anlamayı istememiştim
Belki de korkuyordum
Geriye bakarken
Kısacık bir uçurtma zamanı
Sevinçliydim çocuk gibi
Gülümsemeyi öğreniyordum
Korkularımın içinden
Geçmiş acılaşmıştı birden
Algılamalarım mı değişti,
Anlamlandırmalarım mı,
Yanarken
Daha önce yaşamamıştım
Sanki yolun başında
Küçücük hissettirecek kadar büyük
Mutluluktu uçurtma zamanı
Uzun sessizliğim mi
Kısa uçuşum mu
İpimi gerdi
Uçarken
.......................
bize tariflenenlerin dışında ne kadar tanırız ki kendimizi?aşk öncesi hiç tanışmışmıydık kendimizle?tanımadığımız biz tabi ki korkutur bizi.
^^AŞK;BÜTÜN YOLLARI KENDİMİZE ÇIKAN DİLSİZ HARİTALARI DEĞİL MİDİR YÜREĞİMİZİN.^^
bir anatomik bedene sığdırmaya çalışmadık mı çoğu zaman aşkımızı.içimizin tüm güzelliklerini bir bedene doldurup onu aşk sanmadık mı?
^^
Küçücük hissettirecek kadar büyük
Mutluluktu uçurtma zamanı^^
o sevgili büyürken küçülmedi mi dünya.
^^
Uzun sessizliğim mi
Kısa uçuşum mu
İpimi gerdi ^^
uzun sessizlikler,lal zamanlar
çığlıklarımız değil mi kendimize...
kısa uçuş eğer kendimize doğru değilse; bu hep sevgili yönlüdür,gerer, yorar,kırar üzer bizi.AŞK KENDİNE YOLCULUKTUR...
^^
Şimdi rüzgar durdu,
Ağaçlara takıldı uçurtmam
Varlığını yokluğuyla ölçerken
Yüreğimde
Binlerce güvercin havalandı
Rüzgarından geriye
Bir kayıp duygusu kaldı
Düşerken^^
ne güzel...varlığını yokluğunla ölçerken...binlerce güvercinin havalanması.
ne götürür bir sevgili giderken ya da neleri bırakır geride.eğer binlerce güvercini havalandırabiliyorsa bir aşk bu sevgidir artık...ve o güvercinler her şeyi sever.onlar ruhumuzun uçurtmalarıdır,çalılara hiç takılmayan.
............................
^^Artık yeni algılamalarım, yeni anlamlarımla
Bakarken geçmişe
Korkunç biçimler,
Biçimsiz sessizlikler peşimde
Yüreğim yaralanmış,
Kırılmış,parçalanmış bir uçurtma
Uçurtma rüzgarı yok ama
Yeni bir ben var yaşamımda
Yaşarken
Yaralarım görünmez yerlerimde
Uçurtma rüzgarı kaldı düşlerimde
Uçurtma hüznü gözlerimde
Ateşi söndü yüreğimde
Uçurtmam karanlıklar içinde
Ağlarken karanlığım
'Siyah hep çocuk kaldı ' yüreğimde. (*)^^
...............................
evet,insan boş bir postakutusu yalnızlığı duyar yüreğinin en derininde.küflenmiş bir şaraba döner yaşanmışlıklar,burar içini.ateşi söndü zannederiz ama o içten dışa yakar. bu o ince hüzündür aşkın mirası...
kutluyorum.
ihsan arı
İnsan, içindeki çocuğun ortaya çıkması için neler neler yapabiliyor, değil mi?.. inan ki bizi yaşama bağlayan o, çocuk yanımızdır...sen şiirin sonuna doğru yeniden büyüsen de, yaşadığın çocukluğun verdiği keyifle şimdilik yetinebilirsin... güzel bir okudum.. sevgilerimle...
Ağlarken karanlığım
'Siyah hep çocuk kaldı ' yüreğimde...kutlarım çok güzel şiir.....atıl kesmen
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta