Çocukken kağıttan uçurtmalara yüklerdik hayallerimizi
Ne kadar yükseğe çıkarsa uçurtma o kadar gerçeğe dönüşeceğini sanırdık hayallerimizin
Uçurtmanın ipi kopup suya düştüğünde hayallerimizde suya düşerdi
Bazen elimizden kaçardı ip ve arkasından koşardık hayallerimizin,
Bazen de bir ağaca takılırdı ipimiz hayallerimiz esir kalırdı
Var gücümle tırmanır ve en uzun ağaçlardan bile kurtarırdım uçurtmalarımı
Şimdi büyüdüm ve anladım ki aşık olmakla uçurtma uçurmak arasında hiç fark yokmuş.
Acılar vardır, bir de çaresizlikler
Ne zaman başladıysa benim öyküm
Yürüdük, kim bilir kaç yıl beraber
Bir yanımda aşk, bir yanımda olum
Durup kirlendim yaşadıkça
Aşktı beni yıkayan, Arıtan su
Devamını Oku
Ne zaman başladıysa benim öyküm
Yürüdük, kim bilir kaç yıl beraber
Bir yanımda aşk, bir yanımda olum
Durup kirlendim yaşadıkça
Aşktı beni yıkayan, Arıtan su
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta