Çocukken kağıttan uçurtmalara yüklerdik hayallerimizi
Ne kadar yükseğe çıkarsa uçurtma o kadar gerçeğe dönüşeceğini sanırdık hayallerimizin
Uçurtmanın ipi kopup suya düştüğünde hayallerimizde suya düşerdi
Bazen elimizden kaçardı ip ve arkasından koşardık hayallerimizin,
Bazen de bir ağaca takılırdı ipimiz hayallerimiz esir kalırdı
Var gücümle tırmanır ve en uzun ağaçlardan bile kurtarırdım uçurtmalarımı
Şimdi büyüdüm ve anladım ki aşık olmakla uçurtma uçurmak arasında hiç fark yokmuş.
Kayıt Tarihi : 16.11.2012 01:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serhat Uzunkök](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/16/ucurtma-ve-ask.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!