çocukluğumun göğünde
kaldı uçurtmalarım
öteki mavilere sürünce
gülüşüyordu bulutlarım
hiç acıtmadın canımı
canım uçurtmam benim
yalanın yok filanın yok
kolanın yok palanın yok
kargı kanatların ortası ip
uzun uzadıya kuyruğun
kuyruğun salınır yılan gibi
yüreğime sevgiyle dolan gibi
çocuklara bıraktım çocukluğumu
ben unutunca
onlarda unuttular çocukluğunu
çocuklara devrettiler çocukluğu
141209denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 14.12.2009 23:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/14/ucurtma-gorunce.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!