Ben hiç uçurtma uçuramadım
Ama hep bir uçurtma çizdim
Mahpushane duvarlarına
Çok sürgün gördüm
Her bir sürgünde
Yüreğimi taşıdım sonsuzluğa
Ve her sonsuzlukta
Bir uçurtma hasretim oldu
Yanmaktan öteye gidebilseydim
Yaşardım belki tutuksuzca
Ama bu hiç olmadı
Hep yandığımla kaldım
Vuslat hiç olmadı
Ve yüreğim firar etti
Attı kendini sonsuzluğa
Duygularını uçurdu ilk önce
Sonra duvarları sayfa yaptı
Ve her bir sayfaya
Bir uçurtma çizdi
Sonsuzluk adına hasret diye
Gökyüzünü umutla kuşatırcasına
ebedi bir aşk ve özlemle
Kayıt Tarihi : 7.5.2017 17:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!