Uçurtma Şiiri - Süleyman Bayram

Bir uçurtmaya benziyor şimdi benliğim,
Rüzgar estikçe savruluyor,
Uçuşuyorum.
Yükseliyorum yükseldikçe
Bulutlarla, gökkuşağıyla bir oluyorum.
Güneşin batışını izliyorum karanlığa doğru,
Ve doğuşunu yıldızların…

Şimdi öyle yükseklerdeyim ki;
Yer, sanki başka bir gezegen gibi uzak görünüyor gözlerimde.
Denizler, ağaçlar, evler, arabalar sanki bir nokta gibi,
Bir nokta gibi görünüyor koca şehir!

Mesafelerin hiçbir önemi yok sana dönmek,
Ya da hiçbir yakınlığın senden ayrılmak için.
Beni tutan bir şeyler var biliyorum.
Yer çekiminden daha kuvvetli,
Ve daha da etkili.
Her İstediğinde merkezine çekebiliyor beni,
Ve her istediğinde itebiliyor var gücüyle tam tersi…

İşte bu sensin sevgili…
Bu uçurtmanın tek sahibi.
Gel de gelmeye hazır,
Git de gitmeye hazır,
Bir beden bekliyor seni.
Ama sakın koparma ipi…

Msn: [email protected]