Uçurtma, gökyüzünden
Bakar yeryüzüne;
Sinek gibi görür insanları,
Diyecek yoktur keyfine…
Çekilince hızla ipi yere;
İner aşağıya başı önde,
Ayaklar altında şaşkın! ? .
Yalvarır uçurtmalar tanrısına;
“Bir rüzgar, bir rüzgar! ..”
Yükselmek için; yeniden gökyüzüne…
Sen ki gökyüzünde kraldın,
İnsanlara tepeden bakandın,
“Ah uçurtma ah! '
Söylemediler mi sana;
Ölü sayılır uçmayan uçurtma…
Tevfik Yalçın
11 Haziran 2009
Saat: 05.20
Kayıt Tarihi : 4.8.2009 03:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!