Kalabalığın içindeki sakin çocuk,
Elinde unutulmuş elma şekeri.
Siyah-beyaz bir resim gibi donuk,
Uçurtmaları izleyen iri mavi gözleri.
İsterdi onun da bir uçurtması olsun,
Minik pembe kuşlara yolunu sorsun.
Evde ödev yapamayacak kadar yorulsun,
İpi tutan minik şekerli elleri.
Keşke annesi,babası onu burada unutsa,
Diğer çocuklarla gökyüzünde oraya buraya uçuşsa
Yorulunca küçük ağaç evine konsa
Onu özler yoksa oyuncak bebekleri.
05 Mayıs 07’- vakitsiz
Aylin BoğaKayıt Tarihi : 14.5.2007 08:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazı çocukluklar; legolarıyla,barbileri,arabaları vb. ile oynarken sokaklardaki çocukların uçurduğu uçurtmalarda gözü kalır.Anne babalarının akşamdan akşama sokak oyunlarından döndüğünde gördüğü diğer çocukları hep kıskanırlar. Kimilerine göre,sahip oldukları olanaklardan dolayı güzel bir çocuklukları olan bu çocuklar hep hayaller kurar.Kendi gibi çocuklar veya hayali arkadaşları ile yaşamadıkları dünyaların oyunlarını oynarlar. Her türlü imkana sahipken aranan basit şeyler. Bu duygu hayatın her döneminde yok mudur?
İyi ki bu şiirleri okudum.
Çünkü yukarıdaki şiir okullarda ders kitaplarına girebilecek ve çocukların şiir zevkini tatması için okutulabilecek nitelikte ve güzellikte.
Niteliği sanatsal açıdan güzel, anlamca zengin..
Bu şiiri eylül ayı gelip okullar açılınca ilk derslerimde işleyeceğim.
Çünkü tam bir çocuk edebiyatı örneği.Bunu övgü olsun diye yazmadım.
Şiirinizin uyakları yerinde ve kulağa hoş geliyor.Antolojide şiir adına yazılan o kadar şiir var ki böyle güzel şiirleri tesadüfen görüyoruz.yazık bu şiiri okullar açıkken görmeliydim.
Ayakta alkışlıyor ve gerekli puanı verip müstesna yerini ayırıyorum...
Kutluyorum kaleminzii ve yüreğinizi. Sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (57)