Uçurtma kuyruğuna çemkiren bir çocuk.
Gövde sözünü dinledi çocuğun,geldi.
Kuyruk rüzgar'la birlik olmuş,
savrulup durmakta.
Hizaya girecek gibi değil.
Doğa ve hayat ne kadar da tezat.
Aynı ilerlemeleri gerekirken,
kuyruk gövdeye isyanda.
Çocuk hayırdan anlamayacak gibi:
Doğası gereği.
Kayıt Tarihi : 25.9.2007 09:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)