Uçurtma Şiiri - İlkay Coşkun

Uçurtma

dolaşıp duran erincim
taze düşlerim kadar çocuk
uçurtmayı uçuran benim

elimde gül sakladığım
kaderimde ki yeryüzü
göğe müptelası olduğum

gül buketi yüreğinde
fincanımda süzülen telve
kalbi sırçadır gönlüme

şansına düşeni misal
dört yapraklı yonca
salıncak diyarından alıp

gökyüzüne salıverdiğin
hepsi benim güvercinim
öbek öbek tomurcuğum

yarım kalan çocukluğum
eskiyen zamanlarımda
uçurtmamı uçuracağım

yaşama sevincimde
zamanın değerli çocuğu
masallardaki peridir

dört yanım sevinçken
gülücüklerini serp ömrüme
çocukluğum ölmesin yeniden

İlkay Coşkun
11.12.2020