Uçurtma 2 Şiiri - Kadir Ünlü

Ne kolaymış meğer,
seni unutmak..!
Gitmek isteyince insafsızca bu kadar..!
Rüzgara aşık uçurtma misali.
Yeter mi gücü,
Kopartırcasına zorlayan,
uçurtmanın ipini,uçma meraklısı uçurtmaya,
Uçurtmacının söyle ..?

Uçar elbette..!
Kopartarak ipini,
kaçar uçurtmacının elinden,
savrulur süzülür gök yüzüne uçurtma..!
Karışır tozlu yağmur bulutlarına.
Çarpılınca şimşeklere,
Kopunca kuyruğu,yırtılınca ıslak kağıtları.
İner mahçup ve yırtık kanatlarıyla yere.
Oysa..!
Gitmiştir uçurtmacı...
Kırık kalbi,eğik başı,düşük omuzları ve göz yaşlarıyla.
Belki tövbe ederek,
Artık asla uçurtma uçurmamaya.