Uçurtma Şiiri - Aybars Boruk

Bir uçurtma yapmak geliyor içimden;
Tüm dertleri,korkuları ve özlemleri taşıyabilecek kadar güçlü.
Bir çocuğun masum bakışı ve gülüşü kadar eşsiz.
Bağlı olduğu ipe rağmen,
Bir kuş kadar özgür.
Başka diyarlara,
Başka gönüllere,
Durmadan ve yorulmadan uçabilecek.
Geçtiği yerlere güzellik ve esenlik getirecek.

Bir uçurtma yapmak geliyor içimden;
Zalimin ve zulümün olmadığı,
Herkesin mutlu ve huzurlu olduğu,
Her yolun ve sokağın gül bahçelerine çıktığı,
Her çocuğun annesinin koynunda huzurla uyuduğu,
Ayrılığın olmadığı mesela,
Güzellerin güzeller arasında kaybolduğu bir diyara,
Hiç yorulmadan ve kırılmadan uçabilecek.

Bir uçurtma yapmak geliyor içimden;
Sevdaların yarım kalmadığı,
Güzel ve berrak olan her şeyin yerli yerince durduğu,
Tek damla gözyaşının dökülmediği,
Her sesin özgürce duyulabildiği,
Kuşların heyecanla kanat çırptığı,
Her şeyin ve herkesin bir elmas kadar aydınlık olduğu,
Harikalar ve düşler dünyasına uçabilecek.

Bir uçurtma yapmak geliyor içimden;
Ayaklarımıza dolanan bütün sarmaşıklara inat,
Düşlerimize ve arzularımıza vurulan tüm zincirlere rağmen,
Her şeyin ve herkesin mahkûm olmadığı,
Her şeyin ve herkesin masum olduğu,
Kötülerin olmadığı,
İnciten ve yıpratanların erişemeyeceği,
İncilerin inci olarak kaldığı,
Hazinelerin hazineler arasında kaybolduğu bir aleme uçabilecek..

İşte o uçurtma uçabilirse günün birinde,
Dünya bambaşka renklere bürünecek...