Özünde bir şiir olabilmek isterdim.
İki ruh tekbir dizede
Her zaman mutlu olunan
Bazen üçüncü şahıs
Farklı zamanlarda aynı mısrada
Özünde bir şiir olabilmemizi isterdim.
Bir biz olalım bir gökyüzü
Ellerimiz ısıtsın bedenlerimizi
Sokakların arasında koşan çocuklar arasında
Elden ele geçen bazen bir uçurtma
Özünde şarap gibi güzelliğini alan
Bir cilt kitap arasında
Yollarımız kesişsin
Belki bir manavda belki bir çay bahçesinde
Bazen gamzende bulayım kendimi
Ömürlük gözlerinin kahvesine
Aşık bu elleri ceplerinde serseri.
Kayıt Tarihi : 11.10.2017 21:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Mansuri](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/11/ucurtma-165.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!