Herkesi güldürebileceğimi zannederdim
İlk kendimi teselli etmek oldu, derdim.
Çabuk büyümek istedim,
Hayat, hep benden önde gitti
Sustum bende, susmalarımı yazmaya başladım
Uçurtmamın ipi kopmuştu bir kere,
Nereye savrulduğunu yalnız kuyruğu biliyordu
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta