Uçurtma. Şiiri - İdris Yılmaz

Uçurtmam göklerde uçar
ne de olsa daha temiz
daha havadar
ne ümitlerini kıran
ne de keyfini kaçıran var.

Uçurtmam göklerde uçar
süzülür maviliklerde engin engin
insan ne kadar yalnız ise
o kadar huzurlu
o kadar dingin.

Uçurtmam göklerde uçar
yükselir rüzgarla bulutlar üstüne
değil mi ki tutunacağı bir ip var
bu kadar genişken gökyüzü ona
yeryüzü insana neden dar.

Uçurtmam göklerde uçar
atar kısa kısa taklalar
gönlünce boşlukta akıp süzülür
insan başkası için ağlasa da
yalnızca kendisine üzülür.

Uçurtmam göklerde uçar
lanet olası nefsim onu indirmek
kahrolası gururum daha da yükseltmek ister
ben kendimle acımasızca cedelleşirken
ipin kopması için dua eden insan benden ne ister.