Uçurt uçurtmanı Şiiri - Derya Avşar

UÇURT UÇURTMANI
Yaşam pişmanlığı gerektirmez
ben varım diyebiliyorum
ya hiç olmayan?
hiç olmayan hiç yoktur.
ne geldiğime pişmanım
ne de gideceğime...
çocuktum doğdum
doğuracağım bir çocuk
ben bir anneyim
o bir çocuk...
takın göğsüne mavi bir boncuk
vakit kısa hiç durma çocuk
uçurtmanı uçurt
gökkuşağına ellerini deydir.
renkleri uçuk kelebeğin
durma takıl kanadına
vakit kısa uç uç uç çocuk
beni sende yaşa
uykulu gözlerine gök yüzü insin
kızgın alevler serinliğine dinsin
dünyada teksin,tekin sevilsin
tek kalmak en büyük marifet bilmelisin
sen sen olmaktan çıkma
kimseden ah alma
vakit kısa uç uç uç çocuk
uçurt uçurtmanı
gökkuşağını gönder bana
sevgini tak kuşlar kanadına
kokunu gönder bana
beni sende yaşa
insan unutulduğu an ölür
sen beni unutma
en yükseğe geldiğin yerde
göneşin ardında beni hatırla
bulutlar ağladığında
ay tutulduğunda
mehtap yanlız kaldığında
gül güneşe darıldığında
uzakta seni izleyen anneni hatırla...