Çocukluğumdaki uçurtma mevsimlerini özlüyorum,
Bin bir mutlulukla uçurduğum uçurtmamı...
Çocukluk ya, uçurtma rüzgardan uçardı,bense mutluluktan...
Yine bir uçurtma mevsimi,
Uçurtmam yok belki ama,
Ben yine uçuyorum...
Bu sefer farklı yalnız,
Mutluluktan rüzgar dininceye kadar değil,
Dayanılmaz bi acıdan sonsuzluğa uçuyorum...
Kayıt Tarihi : 10.4.2014 09:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)