Uçup Gidiyor Şiiri - Kani Çelikarslan

UÇUP GİDİYOR

güz geldi…
değneğimi elime aldım

boynumu ısıran yılanı
bir sihirle büküp
demir gibi ucunu körledim
kestiğim ağacın altında
tutuşturdum ateşle
süzüldü deliğine
kurumuş yapraklar
döküldü taşlardan
kuyuların eteğine
deri attı hatıralarım

çocukluğuma
inen merdivenin
ışığını yaktım
tarihin ormanına
taşla ezdiğim
yılanı süpürdüm
boşaltım gözümdeki suyu
ağzımdan düşen dişi
ders ettim

içi boş evin
çarpan kapısını
baharla kapatıp
eğilip elimi uzattım
ömrüme gül topladım
çocukluğumun kapısını
ay la açtım
mevsimleri
tas la başıma döktüm

uzağa seslendim
iğne ile diktim zamanı
derin uykudan uyanıp
bacağımı iple bağladım
yılan kokusuydu çocukluğum
taş gibi tükürdüm