I.
“Ucunu kapattım tüm soruların,
Yalnızlaşmalarım bir,
Toplumsallaşmalarım sıfır…
Aynı anda hem uçurum bekçisi, hem ayakları kırık bir sakar, hem de ölümüne ilkel olabilmenin çelişkisi dolaşıyor damarlarımda.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
çok iyiydi.
ve bir dili vardı şiirin.
kutlayarak çıkmak istedim.
.........f.s.m
Aynı anda ne çok şey olunur ki…
Ne çok şey olurken, ne çok kez ölünür bilir misin? Hangi dünya saatinde vuracak saatim? Hangi sığ yanlarım yitip gidecek; hafif ateşte piştikçe anladım…
.........................................................................
En zor olanı insanın içinde ki kendini anlatması ve bir de kendinin farkına varması değilmidir...güzel şiire tebrikler..
Şiiri okuması zevkti şiir akışı sözler hitap şekli yüreği okşayan kısmı oldukca hoş olmuş kutlarım
salim erben
Kutluyorum sizi. Şiirinizi,Kaleminizi. Kaleminiz daim olsun diyorum.Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta