Üçüncü Zaman... Şiiri - Uğur Deniz Ülkegül

Bütün saatlerde aradım g/özlerini…
İzlerin kayıp___________________

Beyaz düşlerin ertesinden,
Gecenin koyusuna sessizce dokunurum…
Hiçbir ayak sesinde yok gelmelerin
Mola yerlerinde yakılan ateşlerin
Küllerinde soğurum…

Yorgunum şimdi,
Ama yenik değil…
Hala varsın,
Hala içimde en çok, en yoğun,
En sevgili…Yar’sın…
Sorun ellerimde…
Yürüdüğüm sokak
Durduğum şehirde…

Biliyorum oysa, bana yazılmış adın,
İçimde derin sancı…
Biliyorum kadın,
Tam orta yerinde duruyorsun bu yalnızlığın
Dışım…İçime yalancı…

Bütün saatlerde aradım gözlerini,
Sen misin gecikmiş zamanların sürgünü,
Hangi kuytu köşesinde saklanırsın an’ ın,
Ve hangimiz kırar bu esaretin zincirlerini…

İzlerin kayıp…

Nerde gülüşlerin,
Hangi dağ rüzgarına karışır kokun,
Hangi öksüz çocuğun başıdır,
Şefkatli ellerinle dokunduğun…

Sen ve dün…
Ben ve gün…
Üçüncü bir zaman…
Sorgulanan…

Bir sen daha ekledim yarına,
Bekledim sensizliğe inadına…
Yirmi dört satır yalnızlık,
Sonrası yokluk ve acı…
Bir yanım sen kokar,
Sensizlikten bıkar bir yanım…
Dışım…İçime yalancı…

Hani diyorsun ya bana,
“Belki bir gün rast gelir düşlerimiz…
Sen kokar terim, yorulur gözlerim sana…”

Hani diyorsun ya,
“Belki bir hiçten ibaret her şey,
Ve her şey döner sonunda aslına…”

Verdiğim söz, Kalu Bela…
Aldığım söz, hayat-ı dünya…
Üçüncü zaman…
Tertemiz bir aşk…Sorgulanan…

Vuslat-ı çöl…
Vuslat-ı deniz…
Ahret-i meydan
Kavuşma yerimiz……