Üçüncü Tekil Şahıs Şiiri - Violet Depres ...

Öyle bir yaşadım ki seni sensizliğimde,
Her çaldığında telefona, ben baktım,
Her gördüğümde seni, sevda açtı çiçeklerimde,
Sen bahçelerimde zambaklarımdın, suladığım
Kimsesizliğimi paylaştığım çiçeklerimdin, penceremde…
Günlerden Cuma, sen bir öğlen arasını saplarken kalbime,
Duyduklarımı hazmedemedim o yemek saatinde,
Sevgilerimi ilmek ilmek ördüm sana,
Örgülerimi avuçlarımda birleştirip sana verdim,
Sen duymazdan geldikçe, ben körlüğümü gömdüm,
Her yağmurda, yol üstündeki bir su birikintisine…
Kilitleri açıp bekledim kapımı çalmanı,
Kızgınlığımı ateşlerde yaktım senin için,
Sen dediklerini unut, istediğin hayattı zaten yaşadığın,
Şimdi karamsarlığımı çelişkilerimle kaynatıp içiyorum,
Aşk algınlığına iyi gelir diye,
Ben senin soğukluğunu zaten alıyorum…
Kalın bir hırka sanmıştım oysa seni kendime,
O kalabalık pazarda kol kola yürüdüğümüzde,
Meğer ne çok aldanmışım,
Kıydın ya sana beslediğim günahsız sevgime,
Mutsuzluğum sana hediyem olsun
Sen, yine gidip üçüncü tekil şahısla evlen diye...