Düşündüm, taşındım
Bir günbatımında yanına geleceğim
ya da
soğuk bir günün doğuşunda
Ayaklarına kapanıp ağlamayacağım
gözlerinde küçülüp yalvarmayacağım
ellerinden tutup
götürmek isteyeceğim seni
gelmeyeceksin...
Beni istemediğini haykıracaksın
O lanet günbatımlarına
O soğuk yeniden doğuşlara
ve ben
önce sana sonra bana vuracağım
aşkımın bıçağını
defalarca
sokaklara aşkım yayılacak
akan kanım kadar kanımca
Gözlerime son kez bakıp
'Neden? ' diyeceksin
Neden?
Ağzımda sonsuz bir sessizlik
ve son nefesimde bile sen
gerçeği öğrenemeyeceksin
10.03.1993
Umut ÜlbegiKayıt Tarihi : 20.3.2004 23:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
muhteşemsin :) şair şair
İçten içe duyulan tek kişilik derin bir sevgi, pardon aşk.
Farklılıklar var tabii ki fakat,
Bana Ümit Yaşar OĞUZCAN'ın 'Aytenin Sonu' adlı şiirini anımsatıyor.
En büyük fark, bunun Umut ÜLBEGİ şiiri olması.
Onun eşsiz anlatımı, duyguları ve hislerinin, sevgisiyle bütünleşmesi.
Fazla söze gerek yok.
Duygulara teslim olduğunu görmek güzel.
Çok yaşa dostum ve çokça yaz bunları.
saygı ile
:)
TÜM YORUMLAR (7)