Üçüncü Sayfa Şiiri - Ümit Seyhan

Tüm şarkılar kirlendi.
Yıllar oldu
Kırlangıçlar geçmiyor şehrinizin üstünden,
Yinede bir umut yeşertiyorum
Sızılarımın tam ortasında
Nefes nefes kör ateşe üfler gibi
Bir yağmur geçiyor ansızın
Yoran kirpiklerimi
Ve
Biliyorum artık
Tertemiz kalıp, tertemiz sevebilmek
İmkansızın hareketsiz ivmesi

Her ateşkesi bozan
Bozgunculara su vermektir işim
Bir çöl sahilinde
Kum taneciklerinden ağırlaşan damlalar
Ahlarını bırakırken ellerime
Parmak aralarımdan sızan
Cüce gölgeleri sevda bildim
Suladım durgun sularda filizlenen nilüferleri
Bir kez utanmadın
Ayak ucumda titreyen şavkımdan
Zaten benim de değildi gözleri

Vicdanımda yarasa teleğinden bir vuya
Eski bir örümcek ağı
Yavruların ağzında
Kıyameti anlatan hangi süreydi unuttum
Hani şu dağların hallaç pamuğu gibi atıldığı
Yıldızların tek tek döküldüğü
Bakmıyorum da kara benizli bir Afrikalıda
Bir sivilce gibi duran dolunaya
Haram gibi günah gibi kapkara
Bir gün var avucumda sımsıkı tuttuğum
Bir gün var gelmesinden korktuğum

Tırnak aralarımda etimden parçalar
Atarken cesedimi yüksek bir kayadan
Nasıl anlatırım bilmiyorum
Kelepçeyi yüreğime vururken zabitler
Bir ben miyim
Bu ölüm kalım savaşının
Kazanan ve kaybedeni
Bir ben miyim söyleyin
Gazetelere düşen üçüncü sayfa haberi

Ümit Seyhan