Ben senin en çok buğulu cam da yansımanı sevdim
Üzerine damla damla gözyaşımın düştüğü
Kimi zaman gerçek kimi zaman düş gibi
Sanki karşımda sen varmışsın gibi
Ben senin en çok gülüşünü sevdim
Başkasına güldüğünü bildiğim halde
Sanki ben mutlu oluyormuşum gibi
Ben senin en çok yürüyüşünü sevdim
Benden koşar adım uzaklaşırken bile
Sanki hiç gitmemişsin gibi
Ben senin en çok bendeki duruşunu sevdim
Hiç bir zaman haberin olmadığı halde
Sanki sende beni seviyormuşsun gibi
Biliyorum bana hiç gülmeyeceksin
Biliyorum bana hiç gelmeyeceksin
Ve biliyorum ki beni hiç mi hiç sevmeyeceksin
Ama bir umut diyorum bir hayal bir düş gibi
...
Kayıt Tarihi : 11.1.2025 01:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!