Hayat; şiir ve sen
Ve meyvesi aşkımızın
sonsuz büyüyen
Ninniler bezirganı gönlüm şimdi
Çocuk gülüşlerini taklit ediyorum
Bir yaşam büyütmek;
Bir damla suda derya olmak gibi
Bölünen geceler ansızın
Bir şehla göz kapansın
Uyansın sabahlara huzurla diye.
Bilemezsin; şimdiden neler düşlüyorum
kendimce
Önceleri sen ve ben
İkimiz
Şimdi; yüreğinden tutacak başka bir sevgi
Olabildiğince masum ve kırılgan
Bir mutluluk uçurtması; birlikte tuttuğumuz ucundan
Yarınlarımız,geleceğimiz
Bundan sonraki her sayılı nefese anlam katan
Akmasın tamda burasında göz yaşlarım!
Oysa; kaç zamandır taklit ettiğim
çocuk gülüşleri
Öylesine umarsız ve güzelki
Şimdi; neden incili çırpınışlarda
göz pınarlarım
Bir kardelen gibiydi var olma cesaretim
Çoğu kez yaşamaktan hazzetmedim
Hatırlamam çok derin
Sığ hüzünlerde bile boğulsa da benliğim
Dört tarafı sen çevrili
''Aşk parçası''nı bulduğumda
Ben hiç bir zaman olamadığım kadar
Umut dolu biriydim
Aslında bugün ne senden
ne de benden bahsetmeliyim
Bu da benim yazdığım bir üçüncü şahıs şiiri
Yüreğim de boylu boyunca uzanan
Bir baba sevgisi
' OĞLUM ' demeyi özledim...
Mesut AKCAN 28 Haziran 2013 04:59
Mesut AkcanKayıt Tarihi : 13.12.2013 21:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!