Pencerenin önünde bekliyor, solduğundan habersiz bir gül
Cama düşerken damlalar geçmişi de beraberinde sürüklüyorlar
Güneşli güzel günlerin hasretiyle geçiyor zaman dermansız
İçinde kor bir ateş yanıyor faydasız, nicesi anlayışsız
Sonu farklı olabilir miydi, eğer kırılmasaydı kanatları?
Un ufak etmiş her bir kırıntıyı da yine çare olmamış
Sessiz düşünceler nöbet tutuyor, kaygıların esaretinde
Uğurladı kendini bile bile yalnızlığın acımasız kollarına
Geceye karıştı haykırışları..
Efecan ÖzkurtKayıt Tarihi : 24.10.2024 00:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!