Kuşlar ötmez, insan geçmez buralardan vakit kara kıştan bir seher
Gece gündüz farketmez sensiz her dem karanlık her dem keder
Aydınlık ne yıldızlarda ne güneşte sevsen beni yeter
Şimdilerde üşür tabiat ağaçlar boynunu eğer
gönülse tutmuş ateşten; zemheri kapıda olsa da ne eder
Gözlerim gözlerine değince yeniden öğrendi ağlamayı
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta