Üçüncü Onüç Şiiri - Nebi Ünler

Kara şalvar mavi kazak daldım yağmura,
Kırmızı yağmurluk vardı, ama giymedim…
Yar gelmedi gelmez, kaldım yağmura
Nasıl der ki yağmur, gama değmedim.

Onüçüncü adım, acı bir gülüş,
Üçüncü onüçün, tacı süzülüş,
Damlalar üşürken, bende büzülüş
Sırılsıklam iken, cana değmedim.

Az önce limonlu boğmaydı yudum,
Şimdi de kendimi yağmurla yudum
Övünsün beklenen; “iyi uyudum…”
Hayali de kaçtı, ona değmedim.

Onüçüncü volta kanal boyunda
Öl de kurtul ferman, sanal oyunda,
Kim bilir kimler var, haram koyunda?
Günahı boynuna, zan a değmedim.

Gece
Sağanak yağmur
Susuyorum hece hece.

Ne sitem edebilirim,
Her şeye rağmen sevmişim onu,
Nede suç uydurup, şikâyet edebilirim.

Sevmişim, seviyorum… Ve seveceğim,
Nezdimde, patron o, sultan o, komutanım o?
İnsafına kalmış… Her kararına boyun eğeceğim.

Acı acı gülüyorum
Hatırlayınca o büyülü kolyesini
Nedense yanında götürmüş… Ipıslak büzülüyorum.

Maşallah nede güzel yağıyor,
Köpeğimiz Miço bile yuvasından çıkmadı,
Galiba o da benim için, benim gibi ağlıyor.

Yılgın Yağmur kader bu, cilvededir
Aman vermez gayrı su, zirvededir
Bin çağır; gel ecel, hu! Gelmededir,
Bir yaşar ölüyüm, cama değmedim.

Dedeoğlu Aşiyan, 13.03.17 – 03.22 Y.Y.