Hayatın kırkıncı yılını yaşıyorum
Şairin otuz beşini çoktan geçmişim
Sonbahara merhaba diyorken ömrüm
Kaybolan seneleri nasılda özlemişim
Hazan mevsimi sanki bu mevsim
Hayat daha bir garip, daha bir hüzün
Zamansız sararan yapraklar misali
Kırılganlığını yaşıyorum güzün
Ne öfkem eskisi gibi kabarık
Ne sevincim kontrolsuz artık
Uçarı değil duygularım
Durgun akan ırmaklar gibi
Kıyıları dövmüyor dalgalarım
Bir durgunluk var üzerimde
Bir yorgunluk, bıkkınlık
Gönül sayfam yırtık, hislerim kırık
Paramparça dağılmış yüreğim
Hayatın kırk yıllık yorgunluğu
Dayanılmaz ağırlığı senelerin
Kimbilir, hayat belki de böyle bir şey
Hüzündür belki de bundan sonrası
Teessür çalacak belki bütün şarkılar
Böyle çizilmişse hayatın ilahi rotası
Boş, anlamsız, yersiz belki kaygılar
17 Kasım 2012
Kayıt Tarihi : 5.4.2013 22:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!